vazgeçilmez olan bir tek senmişsin
insan zamanla geçebiliyormuş herşeyden
annesinden babasından ya da diğerlerinden
hatta vazgeçebiliyor şair şairliğinden
ressam unutabiliyormuş
tüm renklerini gökkuşağının
gördüğü bildiği tek renk oluyormuş gözlerin
her ulaşılmak istenilen hedef yalnızca sensin
hasreti bitirecek
her yolun sonundaki
vuslatta senmişsin
bir sağırın işitmek
isteyebileceği
ilk ses
bir lalın söylemek istediği
ilk söz
Ve ilk gülüşü bebeğin
saçlarının dalgasınyamış
köpük köpük denizler
gittiği her yere senin
kokunu götürüyormuş
deli rüzgar
aslında senin kokunmuş
baharın çiçekleri
güneşe şeffaflığını veren
geceyi aydınlatsın diye
Aya ışık veren
nehirleri öyle coşkun yapan
okyanusları durgulaştıran
her bilinmeyenin mucizesi olan
heryerden herşeyden
herkesten geriye bir tek kalan
adına aşk denilen
ve uğruna defalarca ölünen
anlamı nefes almak,
yaşamak olan
gözlerinde can veriyorum
ve diz çöküyor önünde
en asi yanım
seni Seviyorum
seni Seviyorum
diğer yarım
( sensizİM)
Merhametsiz karanlık
içindeyim
Ne zaman güneş
doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor
dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var
onu söylüyorum
Bildiğim bir şarkı var
onu söylüyorum
Bütün şarkılar gibi
kederli
Sokaklar caddeler
evler bomboş
Yokluğun sırtıma
saplandı bir bıçak gibi
Akıtır taşa toprağa
kanımı
Dünya seninle
aydınlık ve güzeldi
Şimdi bin güneş
doğsa götürmez
karanlığımı
Yanmaz elinin
değmediği ışıklar
Gel o şarkıyı beraber
söyleyelim
Tut ellerimden beni
aydınlığı çıkar
Tut ellerimden beni
aydınlığa çıkar
Yumdum gözlerimi
seni düşünüyorum
Mavi denizlere mor
dağlara karşı
Bildiğim bir şarkı var
onu söylüyorum
|